Życie ostatnio ciągle przypomina mi, 

że właściwie trudno przewidzieć, ile jeszcze potrwa. 

Że trzeba być nieustannie gotowym. 

Każdy krok może być ostatnim. 

Brzmi banalnie. 

Ale to utwierdza mnie w przekonaniu, że nie warto tracić czasu na głupoty.

Patrzeć na siebie oczami miłości. 

Odciąć się od tego, co mówią o tobie inni. 

Plotkują? Ich problem. Co cię to obchodzi? 

Widocznie mają nudne życie.

Ty takiego nie miej. Myśl o tym, co ważne. Rób to, co lubisz. 

Platoniczna moja miłość dodaje radości.

Czuję się jak nastolatka. Staram się siebie za to nie karcić.

Echa Jutrzni odbijają się to tu, to tam.

Zaczytuję się w Ligockiej. Ogarnia wszystko czułością i kobiecym spojrzeniem. 

Korzystam z jej rad. W zeszłym tygodniu zrobiłam sobie dzień luksusu. 

Dzięki temu jakoś weselej szło się do pracy. 

Dzień luksusu... może i dziś trzeba go powtórzyć?